Պոլսի «Կոմիտաս» երգչախումբը՝ հիմնադրված 1910-ին. Վազգեն Ա-ի այցը, 1961-ի հուլիս

1039

ՀԱՅՐԱՊԵՏԱԿՆ ՔԱՐՈԶ ԵՎ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱԿԱՆ ՊԱՏԱՐԱԳ ԲԵՅՕՂԼՈՒԻ Ս. ԵՐՐՈՐԴՈՒԹՅԱՆ ԵԿԵՂԵՑՈՒՄ

Հուլիսի 13-ին, հինգշաբթի, Բեյօղլուի Ս. Երրորդություն եկեղեցում, եպիսկոպոսական պատարագ մատուցեց Տ. Կոմիտաս սրբազանը և քարոզեց Տ. Վեհափառ Հայրապետը:

Սուրբ պատարագի երգեցողությունները կատարում էր «Ասողիկ» երգչախումբը, ղեկավարությամբ պր. Ժ. Արսլանյանի:

Հավարտ սուրբ պատարագի, կատարվեց հոգեհանգիստ Գարեգին պատրիարքի հոգու խաղաղության համար:

Կեսօրին, Բեյօղլուի և Ղալաթիայի եկեղեցիների թաղականությունների անունից, Վեհափառ Հայրապետի բարձր պատվին կազմակերպվել էր ընդունելություն, Բողազչիի ճաշարանում, Ոսկեփորի ափին: Հրավիրված էին բազմաթիվ անձնավորություններ:

Վեհափառ Հայրապետին ողջունում են և բաժակ առաջարկում Նրա թանկագին կենաց դեկտ. Հ. Հայրապետյանը, դոկտ. Վարդ Շիկահերը և դոկտ. Գևորգյանը:

Ընդունելությունն անցնում է շատ ջերմ մթնոլորտում: Վերջում խոսք է առնում Վեհափառ Հայրապետը և Իր շնորհակալությունն ու գոհունակությունն է հայտնում ջերմ, խանդավառ այս հանդիպման համար: Վեհափառ Հայրապետը Իր խոսքի մեջ անդրադառնում է վերջին 4-5 տարիների մեր եկեղեցական կյանքի տխուր դեպքերին և ասում.

«Մենք այդ բոլորը կնկատենք թյուրիմացությանց արդյունք, շատ մակերեսային և անցողական երևույթներ, որոնք չեն համապատասխաներ մեր ժողովուրդի, հայ ժողովուրդի ճշմարիտ զգացումներուն և մտածումներուն»:

Վեհափառ Հայրապետը, հրաժեշտ առնելուց հետո, Իր ճանապարհի վրա այցելում է Նորագյուղի եկեղեցին, ուր Իր օրհնություններն է տալիս հավաքված հավատացյալ ժողովրդին:

ՍՏԱՄԲՈՒԼԻ ՀԱՅՈՑ ՄԻԱՑՅԱԼ ԵՐԳՉԱԽՄԲԻ ԵՐԵԿՈՒՅԹԸ

Հուլիսի 13-ի երեկոյան, Վեհափառ Հայրապետը, Պատրիարքարանում, ընդունում է Ստամբուլի հայոց քահանայական դասին, մոտ 35 հոգի: Վեհափառ Հայրապետը, օրհնելով արժանապատիվ քահանա հայերին, տալիս է նրանց հորդորներ:

Երեկոյան ժամը 20-ին, «Պարկ հոթել»- ում, Ստամբուլի հայոց միացյալ երգչախումբը կազմակերպում է մեծարանքի ընդունելություն, որն անցնում է շատ ջերմ մթնոլորտում:

Ստամբուլում գործում են 14 երգչախմբեր, հետևյալ անուններով.

  1. «Կոմիտաս» (Գուրուչեշմե).
  2. «Գողթան» (Գումգափու).
  3. «Ասողիկ» (Բեյօղլու).
  4. «Զվարթնոց» (Կետիկփաշա).
  5. «Սկյուտարի Միացյալ» (Սկյուտար).
  6. «Ս. Կարապետ» (Սկյուտար).
  7. «Վարվառյան» (Գումգափուի դուրս).
  8. «Քառասուն Մանկանց» (Բաքրըգյուղ).
  9. «Ս. Թագավոր» (Գատըգյուղ).
  10. «Նարեկացի» (Բեշիկթաշ)
  11. «Դուրյան» (Բալաթ).
  12. «Սահակյան» (Սամաթիա).
  13. «Վարդանանք» (Ֆերիգյուղ).
  14. «Լուսավորիչ» (Բեյօղլուի Ս. Հարություն):

Երգչախմբերի մեջ ամենահինը «Կոմիտաս»-ն է, հիմնված 1910 թվականին: Անմահ Կոմիտաս վարդապետը, երբ 1915 թվականին գտնվում էր Կոստանդնուպոլսում, որոշ ժամանակ անձամբ ղեկավարել է այս երգչախմբին:

Պր. Հակոբ Ֆընտըգյան, հանուն Միացյալ երգչախմբի, կարդում է հետևյալ հուզիչ ուղերձը.

«Վեհափա՛ռ Տեր.

Դժվար է գտնել բառեր, նույնիսկ Հայկազնյան ճոխ բառամթերքին մեջ, որոնք կարենային հարազատորեն արտահայտել այն սրբազան խռովքը, որ կալեկոծե այսօր մեր սիրտը, մեր հոգին, մեր բովանդակ էությունը:

Տարիներով փայփայված անհնարին երազ մըն է, որ հանկարծ կիրականանա ծագող արևու մը փայլատակումով, և կողողե հոգիները բոցավառ լույսով, լիաբուռն հրճվանքով հոգեցունց խանդավառությամբ:

Արարատյան Մայր Աթոռեն, Միածնաէջ Ս. Սեղանեն մեզի հասնող մյուռոնաօծ այդ լույսը կուգա մխիթարություն և օրհնություն փռելու մեծ կորուստի մը վիշտովը կոտտարող մեր սրտերուն մեջ:

Մեր խոր սուգին մեջ ունենալ բան մը երակշիռ և անսովոր, որքան երանավետ, նույնքան աննախընթաց և պատմական, սփոփանքի մեծագույն կազդույրը եղավ մեր բովանդակ համայնքին համար;

Ձեր ժամանումեն մինչև այսօր, Վեհափա՛ռ Տեր, Դուք առիթը ունեցաք մոտեն տեսնելու և շոշափելու այն խանդակաթ սերն ու նվիրումը, որ կբաբախե յուրաքանչյուր այլ անհատի սրտին մեջ. ըլլա ան մտավորական թե արվեստագետ, առևտրական թե արհեստավոր, պաշտոնյա թե գործավոր:

Սևեռելով Ձեր խորաթափանց հայացքը հոգվոց աչքերեն ներս, Դուք դյուրությամբ տեսաք, թե ինչպիսի անմար ու անշեջ փայլով մըն է որ կպլպլա Լուսավորչի կանթեղը մեն-մի հոգիի մեջ կանգնված խորանի վրա և ինչպիսի՜ երկյուղածությամբ մըն է, որ հոն կօրհներգվի պաշտամունքը մեր Ս. Եկեղեցիին:

Վեհափա՛ռ Տեր, այսօր ալ, այս սեղանին շուրջ, Ձեր դեմը ունիք ստամբուլահայ երգչախումբերեն կազմված հավաքականություն մը, որուն գլխավոր տեսլականներեն մին եղած է իր Եկեղեցիին մշտական պայծառությունը:

Ի տղա տիոց ներշնչված մեր փառապանծ պատմությամբ, գոտեպնդված մեր Մայրենի Եկեղեցվույն հոգեհույզ ու սրտագրավ քերթողությամբ, անոնք առհավական փարումով մը նվիրված են մեր հոգևոր երաժշտության մշակումին, ու ի գին տարիներու բարոյական թե նյութական զոհողությանց, ջանացած են եղբայրական երգակցությամբ խնկավետ դաշնակցություն մը ստեղծել մեր տաճարներու կամարներուն ներքև և տալ հայ հավատացյալին՝ արվեստի սրբազան հուրով մկրտված մայրենի տոհմիկ երաժշտությունը:

Այս հավաքականության մեջ Դուք պիտի գտնենք պատանիներ ու երիտասարդներ, չափահասներ ու տարեցներ, ամեքն ալ հավատարմորեն նվիրված նույն գերազնիվ նպատակին իրագործման:

Այս հավաքականությունը, Վեհափա՛ռ Տեր, որքան գիտակից իր քաղաքացիական ու հայրենակցական պարտականությանց, հավատարիմ իր երկրին ու պետության, որուն բազմազան բարիքները տևականորեն վայելելու երջանկությունը ունի, կապված կմնա նաև, ի հոգևորս, իր հավատքին լուսաբևեռը եղող Ս. Էջմիածնին, որուն արժանավոր Գահակալին ներկայությունը վայելելու շնորհքը ունի և ամենախոր հարգանքով Անոր առջև կխոնարհի ու բերկրանքով կխայտա իր հոգին այսօր:

Սաղմոսներու և մեղեդիներու կարգին այս հավաքականության սիրտը հար փոթորկած է հիշատակությամբը պատարագիչին. «Եւս առաւել զԵպիսկոպոսապետն մեր և զպարտուական Հայրապետն Ամենայն Հայոց…»:

Այդ հիշատակությունը ինքն ալ միշտ կրկնած ու անոր մեջ դրած է իր բովանդակ սիրտն ու հոգին, անկե ժայթքող հուզումի սարսուռը ըմպած է միշտ ումպ առ ումպ, խունկ ու կնդրուկ է ծխած անոր առջև իր հավատարմության ու նվիրման ուխտովը:

Տարիներ ու տարիներ հառած է իր հոգեղեն աչքերը դեպի անմատույց բարձրունքները Ս. Էջմիածնի, անկե ստացած Սրբալույս Մյուռոնը իր հավատքին ու անով կենսավորած իր հոգեկան ու բարոյական գոյությունը:

Այսօր ձերդ Ս. Օծության բարձր ներկայությամբ, ան կտիրանա մեծ ցանկության մը իրականացման, շնորհ մը, զոր վայելելու բախտը չէին ունեցած ոչ իր ծնողքը, ոչ ալ իր նախնիքն ու պապերը, և որուն համար ան իր բովանդակ կյանքի ընթացքին պիտի մնա միշտ շնորհապարտ ու երախտագետ:

Առաքելաշնորհ Ձեր այս այցելության հիշատակը ան իր հոգով սրբարանին մեջ պիտի պահե միշտ անեղծ ու անվթար, և իբր նվիրական մասունք մը պիտի գուրգուրա անոր վրա, իր գոյության ընթացքին, անկե քաղելով միշտ ներշնչումը իր պաշտամունքին:

Օրհնեցե՛ք, վեհափառ Տեր, օրհնեցե՛ք դպրաց և երգչախումբերու այս եկեղեցանվեր հավաքականությունը և թող ձեր օրհնությունը իջնե մեն-մի հոգիի սրբարանեն ներս, հոն անգամ մը ևս կռելու և կոփելու լույս հավատքը մեր երանաշնորհ պապերուն, սերը հանդեպ մեր Մայրենի Եկեղեցիին և իր մեջ Լուսավորչեն ցոլք մը բյուրեղացնող ձեր օրհնությունը թող թռիչք տա հոգիներու, հավատքի լուսեղեն ճամբով սլանալու դեպի աստվածային բարձրունքներ:

Վստահ եղեք, Վեհափա՛ռ Տեր, որ, օրհնված և ոգևորված ձեր վեհաշուք ներկայությամբ. Տպավորված Ձեր հայրական ոսկեղեն խոսքերու ներգործումով, հարյուրավոր այս կենսահորդ հադադները պիտի երգեն ընդմիշտ.

«Թագաւոր երկնաւոր. զԵկեղեցի քո անշարժ պահեա…»:

Եվ պիտի շարունակեն հայցել. Տեր, «Բարեխօսությամբ վերին քո զօրացդ, միշտ անշարժ պահե զԱթոռ Հայկազնեայս»: