Գագիկ Ջհանգիրյանը պիտի իմանա, թե ինչու Նաիրի Հունանյանը փոխեց ցուցմունքը․ Դեմիրճյանների փաստաբան Սարգսյան
Հարցազրույց Կարլեն Ասլանյանի հետ
28.10.2019, ԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒՆ
Հատված հարցազրույցից, ամբողջությամբ՝ տեսանյութում
«Ազատություն»․ – Երեկ Սասուն Միքայելյանն ասում էր՝ Ջհանգիրյանը հիմա եթե խոսի, կարող է էական դերակատարում ունենալ:
Աշոտ Սարգսյան․ -Իհարկե, իհարկե ես համաձայն եմ դրա հետ, որովհետև ինքը շատ բան գիտի: Ի միջի այլոց, մնացել ենք շատ քիչ մարդ, որ գիտենք, գիտե՞ք, էդ գործը: Շատ բանի մասին կարող է խոսել, էդ, իհարկե, ժամանակն է արդեն: Մենք հո գիտենք, որ էդ տենց չի: Մենք գիտենք, չէ՞, որ Գագիկ Ջհանգիրյանը եղել է Վազգենի ամենամոտիկ մարդկանցից մեկը, չէ՞, և իր սրտով էլ չի եղել, չէ՞, էս ամեն ինչը, էս գործը: Ուրեմն, նշանակում է, որ ինքը բան ունի ասելու, որը էն ժամանակ չէր կարող ասել, և նրանից պահանջելն էլ չէր լինի, որովհետև, գիտե՞ք ինչ, դա կարող էր մի երկու-երեք օր հետո ավարտվեր՝ ողբերգական ավտովթարով: Տենց մթնոլորտ էլ է եղել:
«Ազատություն»․ – Օրինակ, նա կարո՞ղ է իմանալ՝ ինչու է Հունանյանը սկսած մայիսից փոխել ցուցմունքները, Ջհանգիրյանը կարո՞ղ է այդ հարցին պատասխանել:
Սարգսյան․ – Բա ո՞վ պիտի իմանա, բա ո՞վ պիտի իմանա, Ջհանգիրյա՛նը պիտի իմանա: Վերջապես, հասկանո՞ւմ եք, Ջհանգիրյանը ունեցել է անմիջական շփում, անմիջական շփման ժամանակ, իսկ նա արհեստավարժ է, ինքը ավելի շատ է հասկանում՝ որն է արժանահավատ, որն է հորինված: Ի միջի այլոց, ասեմ՝ նրա [Նաիրի Հունանյանի], այդ տականքի ուղեղը աշխատում է, ցանկացած թույլ տեղ որսում ու առաջ է տանում: Եղել է, որ ինքը իրեն հարցաքննող քննիչին էլ է հաղթել հարցուպատասխանի ժամանակ՝ տրամաբանական ինչ-որ ուղղություններ բերելով:
«Ազատություն»․ – Իսկ հիմա՞, որ վաղաժամկետ ազատման դիմում է գրել, Դուք կարծում եք՝ նա ինչ-որ ուղե՞րձ է հղում իշխանություններին, գիտի, չէ՞, որ չի ազատվելու, դժվար թե այդքանը չհասկանա:
Սարգսյան․ – Էն, որ ինքը հասկանում է, որ դա բացառվում է, ինչքան էլ ուզում է Արման Բաբաջանյանն ասի, որ նա մինչև էսօր էլ գտնում է, որ ինքը փրկիչ է և դեռ իր ժամանակը չի եկել, ամեն դեպքում, ինքը շատ լավ հասկանում է, որ երբեք դուրս չի գալու: Բայց էստեղ հարցը նրանում է, որ էդ բանակցություններ ասեմ, թե զրույց ասեմ, թե խոսակցություն ասեմ, ես, ճիշտն ասած, ֆորմատը չգիտեմ, և մինչև հիմի իմ համար պարզ չի, թե որ ֆորմատով է Բաբաջանյանը հանդիպել ահաբեկչին, մարդասպանին, պետության դեմ կատարած ահաբեկչական գործողությունների պարագլխին, բայց ես ասեմ, որ դա սխալ էր: Տեսեք՝ նախկին իշխանական թևը ոնց է արդեն դա բռնել և ամեն ինչը արդեն վերագրում է նրան, որ եթե անգամ վերաբացվի էլ, արդեն պատվեր է, եթե վերաբացման ժամանակ անուններն էլ տան, ուրեմն՝ եղել է նախապես պայմանավորված:
Սենց սխալ չի կարելի անել, չի կարելի սենց սխալ անել: Մի քիչ լրջացեք, մի քիչ հասկացեք: Եթե ձեզ պետք է ինչ-որ կեղծ օրակարգ ստեղծել և դառնալ ինչ-որ իրադարձությունների կիզակետում, ցանկացած ուրիշ բաներ գնացեք բերեք, բայց մի բերեք «Հոկտեմբերի 27»-ը, նորից շահարկեք, նորից օգտագործեք ձեր համար: Բա կարելի է՞ր արդեն իսկ, դեռ չվերաբացված, ստվեր գցել էդ գործողությունների վրա:
«Ազատություն»․ – Ի դեպ, նաև հաշվի առնելով էդ ցուցմունք փոխելու հակումը, նրա խոսքը կարո՞ղ է գործի քննության համար արժեքավոր լինել, արժանահավատ լինել:
Սարգսյան․ – Երևի, չգիտեմ հիմա ինչ է ասում, զառամյալ ծերուկ է, թե ինչ, բայց ես համոզված եմ՝ նա կեսից հասկացել է, որ իրեն պետք է, ի՞նչ է պետք իրեն՝ ոչ թե գործը բացվի, այլ ինչ-որ էսինչ ուղղությունով տարվի: Ասում եմ՝ մեկուսարանը ազատ էր, ով ուզում մտնում էր՝ մեկը՝ դաշնակի վրա, մեկը՝ ՀՀՇ-ի վրա, մեկը, չգիտեմ, Բաբուխանյանի վրա, մեկը՝ սրա վրա, մեկը՝ նրա վրա, ինչ ուզում է, «ի՞նչ եք ուզում, է՞ս՝ էս կանեմ», արդեն կեսից կողմնորոշվել էր, որ ստեղ բացահայտման ուղղություն չի, ստեղ ամեն մեկը իրա բանն է տանում, և ինքն էլ արդեն դառել է ոնց որ թելադրող, էլի: Հիմի մի հատ Սիլվա կա, չէ՞, որ ցանկացած պահի կարա ուրիշի վրա էլ ցուցմունք տա:
Ինքը ցուցմունքները տվել է, և նախաքննությունը գնացել է էդ վարկածով, փոխել է՝ գնացել է է՛դ վարկածով: Հիշում եք՝ առաջին զանգերը՝ Հրանտ Մարգարյանին, Ղարաբաղ, Սամվել Բաբայանին, էս, էս, էս բաները, և դրանով է գնացել քննությունը:
Հիմա մենք ունենք բավականին փաստեր, օրինակ՝ հենց զենքերը Ազգային ժողովում լինելու մասով, և նրան ոչ թե պետք է հարցազրույցով կամ զրույցով էդ հարցը պարզել, այլ պետք է վերաբացել և հարցաքննության միջոցով էդ հաստատել, փաստերի ճնշման տակ:
«Ազատություն»․ – Երեկ Վազգեն Սարգսյանի եղբայրը՝ Արամ Սարգսյանը ասում էր, որ հիմա վերաբացելու ժամանակը չէ՝ այն իմաստով, որ դատական համակարգ նորմալ չունենք, և ամենակարևորը՝ արտաքին գործոնի վարկածը ստուգել այսօր պաշտոնական Երևանը ի զորու չէ:
Սարգսյան․ – Ո՞ր եղբայրը:
«Ազատություն»․ – Արամ Սարգսյանն էր ասում:
Սարգսյան․ – Որովհետև մյուս եղբայրն էլ ասում է, որ վերաբացումը դա անհրաժեշտություն է:
Դատական համակարգը, ո՞ւմ վրա ենք մենք կասկածում, որ մենք կարողանանք ապացուցենք, որ դատական համակարգը իշխանության կողմից բացահայտված և ներկայացված, օրինական, ոչ թե, մենք արդեն, չիմանան, թե էս անգամ որ գործը վերաբացվեց, էլի կարան սենց էն կողմ-էն կողմ տանել, մենք էլ էնտեղ նստենք, էլի: Էս լինելու է իրավահաջորդների կոնտրոլի տակ, որ հանկարծ շահարկումներ և նորից ինչ-որ մեկի վրա սլաքը ուղղել չլինի:
