ՆԱՄԱԿ ԿԱՐՍԻՑ
(Սեփ. թղթ.)
Երեկ Զատիկի տոնին քաղաքիս ս. Առաքելոց տաճարում հանդիսավոր պատարագից հետո, որ մատուցեց վիճակիս փոխանորդ Կորյուն վարդապետը, տաճարի ընդարձակ հրապարակում երկսեռ քաղաքացիների և զինվորականների խուռն բազմության ներկայությամբ կատարվեց հոգեհանգիստ 1915թ Կ. Պոլսում և Հայաստանի գավառներում նահատակված հոգևորականների և մտավոր գործիչների հիշատակին, որոնց թիվը, ինչպես հայտնեց հայր Կորյունը հասնում է 760-ի: Հոգեհանգստի կեսին հայր փոխանորդը գեղեցիկ կերպով բացատրեց օրվա տոնի նշանակությունը:
Ապա խոսելով կատարած հոգեհանգստի մասին՝ կարդաց նահատակված հայտնի հոգևորականների և մտավոր հեղափոխական գործիչների անունները, որոնք սպանված, կախաղան հանված, բանտերում խեղդամահ եղած անհետ կորսված էին:
Անդրադառնալով հայրենիքի ազատությանը՝ նա ոգևորված խրախուսեց ժողովրդին սիրել անպայման հայրենիքը, թանկ գնահատել ազատությունը, որ ձեռք է բերված բյուրավոր նահատակների արյունով և աշխատանքով, և մինչև արյան վերջին կաթիլը պաշտպան կանգնել ազատված հայրենիքին, հայ օջախին և ընտանեկան պատվին։
Հոգեհանգիստը կատարվեց Վեհափառ կաթողիկոսի հրամանով. պետք է խոստովանել, որ մինչև այժմ եղած փոխանորդների մեջ նախկին Եղիշե վարդապետ Մուրադյանից հետո ներկայում Հայր Կորյունն է, որ վայելում է լայն ժողովրդականություն թե՛ գյուղացիների և թե՛ արևմտահայ հայրենակիցների շրջաններում իր պարզությամբ և անշահասեր բնավորությամբ:
Վանանդեցի
Ղարս, 12 ապրիլի
Ժամանակ, թիվ 64, ուրբաթ, 23 ապրիլի, 1920թ․
