Ստեփան Շահումյանի Բաքվի Սովետը, սոցիալիստ հեղափոխականները և Դաշնակցությունը

Բաքվի Սովետում բոլշևիկները վերահսկողություն ձեռք բերեցին միայն 1918թ ապրիլին և նույնիսկ այդ ժամանակ ստիպված էին հենվել սոցիալիստ հեղափոխական՝ էսեռ և դաշնակցական պատգամավորների աջակցության վրա:

Թեև Բաքվի Սովետը պաշտոնապես 1917թ նոյեմբերի 13-ին ճանաչեց Ժողկոմխորհը, այդ ժամանակ ընթացող Համառուսաստանյան Սահմանդիր ժողովի ընտրություններում բոլշևիկների ցուցակը Բաքվում ստացավ ձայների 30 տոկոսից էլ քիչ՝ 22.276 ընդհանուր 71.262-ից:

Մուսավաթ-մահմեդական բլոկը ստացավ 21.752, Դաշնակցությունը՝ 20.314 ձայն, իսկ սոցիալիստ հեղափոխականները՝ էսեռները՝ 18.789 ձայն:

2018թ ապրիլին խորհրդային կարգերի ժամանակավոր հաստատումից հետո էլ բոլշևիկյան-ձախ էսեռական ղեկավարությունը կախված էր մնում հայկական ազգային միլիցիայից, որը ղեկավարում էին Դաշնակցության անդամներ կամ համակիրներ:

1917թ նոյեմբերին Համառուսաստանյան Սահմանդիր ժողովի ընտրություններում Անդրկովկասում ներկայացվել էին 15 ընտրացուցակներ, որոնցից 6-ը ձեռք բերեցին առավել թվով քվեներ.

Սոցիալ-դեմոկրատ մենշևիկներ – 661.934,

Մուսավաթ – 615.816,

Դաշնակցություն – 558.440,

Մահմեդական սոցիալիստական բլոկ – 159.770,

Սոցիալիստ հեղափոխականներ – 117.522,

Սոցիալ-դեմոկրատ բոլշևիկներ – 93.581 ձայն:

Աղբյուրը՝ Ռիչարդ Գ. Հովհաննիսյան, Հայաստանի Հանրապետություն, Հատոր 1, Առաջին տարին, 1918-1919, Տիգրան Մեծ, Երևան, 2005, էջ 19-20