«…Հրանտ Դինքի՝ արժանապատիվ ու խիզախ մի անձի տխուր օրինակը, ով իր սկզբունքներին հավատարիմ լինելու պատճառով դարձել էր թե՛ թուրք, թե՛ հայ ազգայնամոլների ատելության թիրախը, մինչև որ չնահատակվեց թուրք ոճրագործի ձեռքով և չհերոսացվեց ու ձոների չարժանացավ իր իսկ նախկին հայ քննադատների կողմից։ Ես անուններ չեմ տալիս, դուք շատ լավ գիտեք` ում մասին է խոսքը: Այդպիսիք կային և՛ Հայաստանում, և՛ Սփյուռքում:
Հիմա նույն այն մարդիկ, որոնք Դինքին համարում էին թուրք, թուրքասեր, ազգի դավաճան, դարձրել են ազգի հերոս: Ինչո՞ւ: Որովհետև թուրքի ձեռքից է սպանվել: Եվ այդ մարդկանց սրտին յուղ է իջել, որ հաստատվել է իրենց «թուրքը մնում է թուրք» կարգախոսը: Բա թուրքը էլ ի՞նչ պիտի մնա: Թուրքը պիտի մնա թուրք, հայը պիտի մնա հայ, ֆրանսիացին պիտի մնա ֆրանսիացի»:
Լևոն Տեր-Պետրոսյան, 01.03.2015թ
