Երևանի խանության օրոք Թալինի մահալը ուներ 20 բնակավայր 1.980 ընդհանուր բնակչությամբ, որից 420-ը մահմեդականներ, մյուսները՝ հայեր, որոնցից տեղացիներ՝ 416 հոգի, իսկ մյուսները՝ գաղթածներ Արևմտյան Հայաստանից:
Մահալի կենտրոնը Մաստարան էր 416 բնակիչներով, բոլորն էլ հայեր և բոլորն էլ՝ տեղացի:
Արևմտյան Հայաստանից Թալինի շրջան (մահալ) գաղթած հայերը հաստատվեցին Դադալի, Հին Թալին, Գոզլի, Նոր Կարմազիլի, Ղուլ Դերվիշ, Ադլըյաման, Սահոթլի գյուղերում և Մաստարայում:
Երևանի խանությունը, որ շուրջ 200 տարի Պարսկաստանի մաս էր կազմում, 1828-ին՝ ռուս-պարսկական երկրորդ պատերազմի արդյունքում անցավ Ռոմանովների Ռուսաստանին: Խանության տարածքի մաս էին կազմում այսօրվա Հայաստանի Հանրապետության Արագածոտնի, Արմավիրի, Արարատի, Կոտայքի և Գեղարքունիքի մարզերը, ինչպես նաև այսօրվա Նախիջևանին պատկանող Շարուրի հատվածը, և այսօրվա Թուրքիայի մաս կազմող Իգդիրի շրջանը:
Երևանի խանությունը բաժանված էր 15 վարչական շրջանների: Ըստ հերթականության՝ դրանցից 9-րդը Թալինի մահալն էր:
Երևանի վերջին խանը Հոսեյն Ղոլի Խան Ղաջարն էր, որ կառավարեց երկու տասնամյակ` 1807-1827 թվականներին:
Լուսանկարում՝ Թալինի համայնապատկերը մեր օրերում
