Շիրակ գյուղը գտնվում է Շիրակի դաշտում, ծովի մակարդակից մոտ 1600 մետր բարձրության, մարզկենտրոն Գյումրի քաղաքից 5 կիլոմետր արևելք՝ Գյումրի-Վանաձոր ճանապարհի վրա:
Սահմանակից է Հացիկ, Ջաջուռ, Կամո գյողերին և Գյումրի քաղաքին:
Շիրակը հիմնադրել են Կարսի Ենիքյոյ, Մազրա և Ղարախան գյուղերից եկածները՝ ավելի քան 200 տարի առաջ:
Նախկինում ունեցել է Ղոնախղռան անունը: Շիրակ է վերանվանվել 1940 թվականի մարտի 2-ին:
Շիրակ գյուղի բնակչությունը (աղբյուրը՝ Զավեն Կորկոտյան, “Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)”, ըստ տարիների, եղել է հետևյալը.
1831 թվական – 192 հոգի, բոլորը՝ հայ
1873 թվական – 775 հոգի, բոլորը՝ հայ
1886 թվական – 934 հոգի, բոլորը՝ հայ
1897 թվական – 1225 հոգի (համառուսական՝ ցարական մարդահամար), որից 1181-ը՝ հայ, 16-ը՝ պրավոսլավ, 28-ը՝ այլ
1904 թվական – 1264 հոգի
1914 թվական – 1542 հոգի, ըստ Կովկասյան օրացույցի
1914 թվական – 1390 հոգի, ըստ արխիվային տվյալների
1916 թվական – 1536 հոգի
1919 թվական – 2473 հոգի
1922 թվական – 971 հոգի, բոլորը՝ հայ
1926 թվական – 1158 հոգի (ԽՍՀՄ առաջին մարդահամար), բոլորը՝ հայ
1931 թվական – 1264 հոգի, բոլորը՝ հայ:
Խորհրդային տարիներին Շիրակը ունեցել է.
1939 թվական – 1132 հոգի
1959 թվական – 847 հոգի
1970 թվական – 859 հոգի
1979 թվական – 839 հոգի:
1989 թվական – 548 հոգի:
Խորհրդային շրջանում ՇիրակըԱխուրյանի շրջանի գյուղերից է եղել:
Ախուրյանի շրջանը (մինչև 1945-ը՝ Դուզքենդի շրջան), կազմավորվել է 1937 թվականի դեկտեմբերի 31-ին, տարածությունը՝ 576 քառ. կմ։
