Կամո գյուղը Շիրակի մարզի խոշորացված Ախուրյան համայնքի մաս է կազմում: Ախուրյան համայնքում ընդգրկված են հետևյալ գյուղերը՝ Այգաբաց, Արևիկ, Բասեն, Կամո, Կառնուտ, Հովիտ, Ջրառատ:
Կամոն գտնվում է մարզկենտրոն Գյումրիից 12 կիլոմետր հեռավորության վրա, ծովի մակարդակից ավելի քան 1600 մետր բարձրության վրա:
Կամոն սահմանակից է Ջաջուռ, Շիրակ, Կառնուտ, Ախուրյան և Լոռու մարզի Խնկոյան և Հարթագյուղ համայնքներին:
Կամոն նախկինում ունեցել է Հաջի Նազար և Հաջի Նազարղուլի անունները: Հաջի Նազարից Կամո է վերանվանվել 1935 թվականի հունվարի 3-ին:
Այսօր գյուղի բնակչությունը 1500-ի սահմաններում է:
Կամոյի բնակչությունը (աղբյուրը՝ Զավեն Կորկոտյան, “Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)”, ըստ տարիների, եղել է հետևյալը.
1831 թվական – 414 հոգի, բոլորը՝ հայ
1873 թվական – 800 հոգի, բոլորը՝ հայ
1886 թվական – 1108 հոգի, բոլորը՝ հայ
1897 թվական – 1422 հոգի (համառուսական՝ ցարական մարդահամար), որից 1417-ը՝ հայ, 5-ը՝ պրավոսլավ
1904 թվական – 1672 հոգի
1914 թվական – 1947 հոգի, ըստ Կովկասյան օրացույցի
1914 թվական – 1840 հոգի, ըստ արխիվային տվյալների
1916 թվական – 1726 հոգի
1919 թվական – 2492 հոգի
1922 թվական – 1214 հոգի, բոլորը՝ հայ
1926 թվական – 1290 հոգի (ԽՍՀՄ առաջին մարդահամար), բոլորը՝ հայ
1931 թվական – 1408 հոգի, բոլորը՝ հայ:
Ախուրյանի շրջանը (մինչև 1945-ը՝ Դուզքենդի շրջան), կազմավորվել է 1937 թվականի դեկտեմբերի 31-ին, տարածությունը՝ 576 քառ. կմ։
Ախուրյանի շրջանի վարչական կենտրոնը Ախուրյան գյուղն էր։ Շրջանն ուներ հետևյալ բնակավայրերը.
- Ազատան
- Ախուրիկ
- Ախուրյան ե/գ կայարանին կից ավան
- Այգաբաց
- Առափի
- Արևիկ
- Բայանդուր
- Բենիամին
- Գետք
- Երազգավորս
- Լեռնուտ
- Կամո
- Կապս
- Կառնուտ
- Կարմրաքար
- Կրաշեն
- Հայկավան
- Հացիկ
- Հովիտ
- Հովունի
- Ղարիբջանյան
- Մայիսյան
- Մայիսյան ե/գ կայարանին կից ավան
- Մարմաշեն
- Մեծ Սարիար
- Մուսայելյան, այսօր՝ Բասեն
- Շիրակ
- Ոսկեհասկ
- Ջաջուռ
- Ջաջուռ ե/գ կայարանին կից ավան
- Ջրառատ
- Վահրամաբերդ
- Փոքրաշեն
- Քեթի
- Լուսանկարում՝ Շիրակի դաշտը հունիսին
