Այս բացառիկ լուսանկարում պատկերված է 20-րդ դարասկզբի Կարսը, որն այլևս չկա։
Հիմա հասկանում եմ, թե ինչու էր այդքան շատ սիրում այս քաղաքը վերջինիս առաջին և միակ հայ նահանգապետ, զորավար Ստեփան Ղորղանյանը և Հայաստանի խորհրդայնացումից հետո խստորեն քննադատում դաշնակցական և բոլշևիկյան կառավարություններին, որ չկարողացան պահել հայությանը Ռուսական կայսրությունից մնացած և անգլիացիների ձեռամբ 1919 թ. գարնանը փոխանցված, հիրավի, անգին նվերը։
Եվ, իսկապես, այն, ինչ հեշտությամբ է տրվում՝ հեշտությամբ էլ կորսվում է։
Մենք 1920 թ. հոկտեմբերի 30-ին խայտառակվեցինք Կարսում, բայց պիտի մեկ դաս արդեն քաղած լինենք, որ այլևս նոր Կարսեր թույլ չպիտի տանք։
Մայքլ Բաբայան
